وای از این شبهای شبیه هم

 روزهای انتظار رسیدن یک محرم

وای از تکرار تلخ و بی حاصل

  اوهام سرد و امواج بی ساحل

وای از جنون رسته درجان نا آرام

 عقل مبهوت لجظه های پر آلام

وای از نفس جدا افتاده از روح روحانی

  چشم اسیر خاک بی سامانی

وای از زخم کهنه درد اندوده

 سینه پوسیده جان آلوده

وای از بخت برگشته

شورگم گشته

ای آشنای شکوه مردم دل خسته

ای دلیر از بند خودرسته

امید وانتظار قلب از خود خسته

بشکن این همه قفل لجوج دل زبان بسته

برکن  این همه هرزه رسته درقلب بشکسته